1. Czym jest funkcja Verilog? (Podstawowa koncepcja i rola)
Verilog HDL (Hardware Description Language) jest językiem opisu sprzętu używanym do projektowania i symulacji układów cyfrowych. Wśród jego funkcji funkcja jest mechanizmem, który pozwala modularizować konkretne operacje i uczynić je wielokrotnego użytku.
Zrozumienie funkcji Verilog nie tylko poprawia czytelność i utrzymywalność kodu, ale także prowadzi do bardziej efektywnego projektowania układów. W tym artykule wyjaśniamy podstawową koncepcję funkcji Verilog oraz ich zastosowanie w praktyce.Co to jest funkcja?
Funkcja Verilog to blok, który wykonuje określone obliczenie lub operację i zwraca jedną wartość. Korzystając z funkcji, można zredukować powtarzający się kod i uprościć opis układu.Kluczowe cechy funkcji
- Można określić jeden lub więcej wejść (dozwolone jest wyłącznie
input) - Tylko jedno wyjście (wartość zwracana przez funkcję)
- Opóźnienia czasowe (np.
#10) nie są dozwolone - Funkcje muszą zawsze opisywać logikę kombinacyjną
- Funkcje definiuje się poza blokami
always i są oceniane natychmiast (w przeciwieństwie do zadań)
Kiedy używać funkcji Verilog
Funkcje Verilog są głównie wykorzystywane w następujących sytuacjach:1. Opisywanie logiki kombinacyjnej
Ponieważ funkcje zwracają wyniki natychmiast na podstawie wejść, są często używane w logice kombinacyjnej.
Przykłady: dodawanie, odejmowanie, kodery, dekodery i inne operacje arytmetyczne.2. Zwiększanie możliwości ponownego użycia kodu
Można wyeliminować powtarzający się kod, podsumowując często używaną logikę w funkcjach.
Przykład: przekształcenie złożonego wyrażenia warunkowego w funkcję w celu poprawy czytelności w module.3. Redukcja błędów projektowych
Centralizując obliczenia lub operacje logiczne w jednej funkcji, zmniejszamy ryzyko pomyłek przy modyfikacji kodu.
Przykłady: obliczenia CRC (Cyclic Redundancy Check) lub sprawdzanie parzystości. Różnica między funkcjami a zadaniami W Verilogu istnieje inna konstrukcja zwana zadaniem (task). Choć funkcje i zadania są podobne, różnią się pod istotnymi względami:| Item | Funkcja | Zadanie |
|---|
| Wyjście | Tylko jeden | Wielokrotny wybór dozwolony |
| Wejście | Tak | Tak |
| Local Variables | Dozwolone | Dozwolone |
Opóźnienie (#10) | Niedozwolone | Dozwolone |
Użycie wewnątrz always | Dozwolone | Niedozwolone |
| Invocation | function_name(arguments) | task_name(arguments); |
Kiedy używać funkcji
- Gdy potrzebny jest natychmiastowy wynik obliczenia
- Dla logiki, która nie zawiera opóźnień
- Gdy wystarcza pojedyncza wartość zwracana
Kiedy używać zadania
- Gdy proces obejmuje opóźnienia (np.
#10) - Gdy wymagane są wielokrotne wyjścia
- Do celów symulacji/debugowania (np. wypisywanie logów)
Podsumowanie
- Funkcja Verilog to funkcja, która przyjmuje wejścia i zwraca jedną wartość.
- Najlepiej nadaje się do opisywania logiki kombinacyjnej i nie może zawierać opóźnień.
- Przydatna do redukcji powtarzalnego kodu i zwiększenia czytelności.
- Funkcje i zadania różnią się; wybór zależy od konkretnego zastosowania.
2. Jak napisać funkcję Verilog [Beginner-Friendly Example]
W poprzedniej sekcji omówiliśmy podstawową koncepcję funkcji Verilog. Tutaj przyjrzymy się rzeczywistej składni i temu, jak w praktyce pisać funkcje Verilog.Podstawowa składnia funkc
Funkcję Verilog zapisuje się przy użyciu następującej ogólnej składni:function [output_bit_width] function_name;
input [input_bit_width] input1, input2, ...;
begin
function_name = expression;
end
endfunction
Kluczowe punkty
- Deklaruje się ją słowem kluczowym
function - Wartość zwracana jest przypisywana do zmiennej o takiej samej nazwie jak funkcja
- Wejścia deklaruje się przy pomocy
input (nie można używać output ani inout) - Obliczenia wykonuje się wewnątrz
begin ... end - Funkcję definiuje się poza blokiem
always
Prosty przykład funkcji Verilog
Poniższy przykład pokazuje funkcję wykonującą 8‑bitowe dodawanie:module example;
function [7:0] add_function;
input [7:0] a, b;
begin
add_function = a + b;
end
endfunction
reg [7:0] x, y, sum;
initial begin
x = 8'b00001100; // 12
y = 8'b00000101; // 5
sum = add_function(x, y);
$display("Sum: %d", sum); // Sum: 17
end
endmodule
Wyjaśnienie
add_function przyjmuje dwa 8‑bitowe wejścia ( a i b ) i zwr sumę- Funkcja jest wywoływana jako
sum = add_function(x, y); i przypisuje wynik do sum - Blok
initial używa $display, aby wyświetlić wynik
Deklarowanie wejść i wyjść w funkcji
Deklarowanie wejść
Funkcja Verilog może przyjmować tylko argumenty input.function [7:0] my_function;
input [7:0] in1, in2;
begin
my_function = in1 & in2; // AND operation
end
endfunction
Uwaga: Nie możesz zadeklarować output w funkcji. Wartość zwracana jest zawsze zmienną o tej samej nazwie co funkcja.Funkcja zcjami warunkowymi
Możesz również używać instrukcji if lub case wewnątrz funkcji.function [3:0] max_function;
input [3:0] a, b;
begin
if (a > b)
max_function = a;
else
max_function = b;
end
endfunction
Ta funkcja zwraca większą wartość spośród a i b.Podsumowanie
- Funkcja Verilog jest definiowana przy użyciu słowa kluczowego
function i zwraca pojedynczą wartość - Dozwolone są tylko argumenty
input (bez output ) - Wartość zwracana jest przypisywana do zmiennej o tej samej nazwie co funkcja
- Instrukcje
if i case mogą być używane do logiki warunkowej

3. Jak używać funkcji Verilog [With Practical Code Examples]
W poprzedniej sekcji poznaliśmy podstawową składnię i sposób pisania funkcji Verilog.
Tutaj wyjaśnimy jak stosować funkcje w rzeczywistym projekcie przy użyciu praktycznych przykładów.Jak wywołać funkcję
Funkcję Verilog wywołuje się tak jak zwykłe przypisanie zmiennej, używając formatu function(arg1, arg2, ...).
Poniższy przykład definiuje 8‑bitową funkcję XOR i używa jej wewnątrz modułu:module function_example;
function [7:0] xor_function;
input [7:0] a, b;
begin
xor_function = a ^ b;
end
endfunction
reg [7:0] x, y, result;
initial begin
x = 8'b11001100;
y = 8'b10101010;
result = xor_function(x, y); // calling the function
$display("XOR Result: %b", result); // XOR Result: 01100110
end
endmodule
Kluczowe punkty
- Funkcję wywołuje się w formie
variable = function(arguments); - Może być używana wewnątrz bloków
always lub initial - Funkcje działają jako logika kombinacyjna
Używanie funkcji w logice kombinacyjnej
Ponieważ funkcje Verilog są zawsze oceniane natychmiast, są przydatne przy budowaniu logiki kombinacyjnej.
Poniżs pokazuje dekoder 2‑do‑4 zaimplementowany przy użyciu funkcji:module decoder_example;
function [3:0] decoder;
input [1:0] sel;
begin
case (sel)
2'b00: decoder = 4'b0001;
2'b01: decoder = 4'b0010;
2'b10: decoder = 4'b0100;
2'b11: decoder = 4'b1000;
default: decoder = 4'b0000;
endcase
end
endfunction
reg [1:0] select;
wire [3:0] decoded_output;
assign decoded_output = decoder(select); // using the function
initial begin
select = 2'b01;
#10; // add delay to observe simulation changes
$display("Decoded Output: %b", decoded_output); // Decoded Output: 0010
end
endmodule
Wyjaśnienie
- Funkcja
decoder konwertuje 2‑bitowe wejście na 4‑bitowe wyjście dekodera - Używa instrukcji
case do określenia wyjścia na podstawie wejścia assign jest używany do mapowania wyjścia funkcji na decoded_output → Funkcja działa jako część logiki kombinacyjnej
Funkcje vs. Bloki always [Comparison Table]
Zarówno funkcje Verilog, jak i bloki always służą do opisywania logiki, ale ich przeznaczenie ograniczenia różnią się.| Item | Funkcja | Blok zawsze |
|---|
| Lokalizacja definicji | Po blokami always | Wewnątrz always bloków |
| Wejścia | input | regwire |
| Wyjścia | Tylko jedna wartość | Może aktualizować wiele wartości |
Opóźnienie (#10) | Niedozwolone | Dozwolone |
| Zachowanie stanu | Nie dozwolone | Dozwolone |
| Main Usage | Logika kombinacyjna | Logika sekwencyjna lub przetwarzanie zdarzeniowe |
Kluczowe wytyczne
- Używaj funkcji do upraszczania prostych operacji logicznych (logika kombinacyjna)
- Używaj bloków always dla obwodów przechowujących stan (np. przerzutniki)
- Jeśli potrzebujesz opóźnień (np.
#10), używaj bloków always zamiast funkcji
Podsumowanie: Jak używać funkcji Verilog
✅ Wywołaj funkcję za pomocą function_name(arguments) ✅ Funkcje są najlepsze dla logiki kombinacyjnej i różnią się od bloków always ✅ Używaj instrukcji case lub if do opisywania elastycznej logiki
✅ Przydatne do dekoderów, operacji arytmetycznych i nie tylko
4. Praktyczne zastosowania funkcji Verilog (projektowanie dekodera i ALU)
Jak dotąd poznaliśmy podstawową składnię i użycie funkcji Verilog.
W tej sekcji przyjrzymy się, jak zastosować funkcje w rzeczywistym projektowaniu układów cyfrowych, używając dekoderów i ALU (Jednostek Arytmetyczno‑Logicznych) jako przykładów.Implementacja funkcji dekodera (dekoder 2‑do‑4)
Dekoder to układ, który konwertuje małą liczbę bitów wejściowych na większą liczbę bitów wyjściowych.
Na przykład, dekoder 2‑do‑4 konwertuje 2‑bitowe wejście na 4‑bitowe wyjście. Zaimplementujmy to przy użyciu funkcji:module decoder_example;
function [3:0] decoder;
input [1:0] sel;
begin
case (sel)
2'b00: decoder = 4'b0001;
2'b01: decoder = 4'b0010;
2'b10: decoder = 4'b0100;
2'b11: decoder = 4'b1000;
default: decoder = 4'b0000;
endcase
end
endfunction
reg [1:0] select;
wire [3:0] decoded_output;
assign decoded_output = decoder(select); // using the function
initial begin
select = 2'b00; #10;
$display("Decoded Output: %b", decoded_output);
select = 2'b01; #10;
$display("Decoded Output: %b", decoded_output);
select = 2'b10; #10;
$display("Decoded Output: %b", decoded_output);
select = 2'b11; #10;
$display("Decoded Output: %b", decoded_output);
end
endmodule
Implementacja funkcji ALU (dodawanie, odejmowanie, AND, OR)
ALU (Jednostka Arytmetyczno‑Logiczna) jest podstawowym układem procesora, odpowiedzialnym za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych, takich jak dodawanie, odejmowanie, AND i OR.
Tutaj projektujemy prostą 8‑bitową ALU przy użyciu funkcji Verilog:module alu_example;
function [7:0] alu;
input [7:0] a, b;
input [1:0] op; // 2-bit control signal
begin
case (op)
2'b00: alu = a + b; // Addition
2'b01: alu = a - b; // Subtraction
2'b10: alu = a & b; // AND
2'b11: alu = a | b; // OR
default: alu = 8'b00000000;
endcase
end
endfunction
reg [7:0] x, y;
reg [1:0] opcode;
wire [7:0] result;
assign result = alu(x, y, opcode); // using the function
initial begin
x = 8'b00001100; // 12
y = 8'b00000101; // 5
opcode = 2'b00; #10;
$display("Addition Result: %d", result); // 12 + 5 = 17
opcode = 2'b01; #10;
$display("Subtraction Result: %d", result); // 12 - 5 = 7
opcode = 2'b10; #10;
$display("AND Result: %b", result); // AND operation
opcode = 2'b11; #10;
$display("OR Result: %b", result); // OR operation
end
endmodule
Podsumowanie
✅ Funkcje mogą być skutecznie używane w obwodach kombinacyjnych, takich jak dekodery i ALU ✅ Użycie instrukcji case pozwala na elastyczne opisy operacji ✅ Funkcje poprawiają czytelność i zwiększają możliwość ponownego użycia projektu ✅ Funkcje są najlepiej dopasowane do logiki kombinacyjnej, ale nie do obwodów sekwencyjnych (ponieważ nie mogą zawierać opóźnień)
5. Ważne kwestie przy używaniu funkcji Verilog
Funkcje Verilog są potężnym narzędziem, które poprawia czytelność kodu i możliwość ponownego użycia, ale mają również pewne ograniczenia. W tej sekcji wyjaśnimy kluczowe punkty, o których należy pamiętać przy używaniu funkcji.Wywołania rekurencyjne są niedozwolone
W funkcjach Verilog wywołania rekurencyjne są zabronione.
Oznacza to, że funkcja nie może wywoływać samej siebie wewnątrz własnego ciała.❌ Przykład niepoprawny: Funkcja rekurencyjna
function [3:0] factorial;
input [3:0] n;
begin
if (n == 0)
factorial = 1;
else
factorial = n * factorial(n - 1); // ❌ Recursive call not allowed
end
endfunction
Ten kod spowoduje błąd symulacji.✅ Rozwiązanie: Użyj pętli zamiast tego
Jeśli potrzebna jest rekurencja, użyj pętli wewnątrz bloku always lub zadania (task) zamiast tego.task factorial_task;
input [3:0] n;
output [15:0] result;
integer i;
begin
result = 1;
for (i = 1; i <= n; i = i + 1)
result = result * i;
end
endtask
Dzięki użyciu pętli, rekurencję można uniknąć.Opóźnienia czasowe (#10) nie mogą być używane w funkcjach
Ponieważ funkcje Verilog są oceniane natychmiast (działają jako logika kombinacyjna), nie mogą zawierać opóźnień czasowych, takich jak #10.❌ Przykład niepoprawny: Opóźnienie wewnątrz funkcji
function [7:0] delay_function;
input [7:0] in;
begin
#10; // ❌ Delay not allowed inside functions
delay_function = in + 1;
end
endfunction
Ten kod spowoduje błąd kompilacji.✅ Rozwiązanie: Użyj bloków always zamiast tego
Jeśli potrzebne są opóźnienia, użyj bloku always lub zadania (task) zamiast funkcji.task delay_task;
input [7:0] in;
output [7:0] out;
begin
#10;
out = in + 1;
end
endtask
Krótko mówiąc, używaj zadań (tasks) do operacji, które obejmują opóźnienia.Wybór między funkcjami a zadaniami
W Verilog istnieją zarówno funkcje, jak i zadania. Choć wyglądają podobnie, mają różne przypadki użycia i należy je odpowiednio wybierać.| Item | Funkcja | Zadanie |
|---|
| Wyjście | Tylko jeden | Wiele dozwolonych |
| Wejście | input | inputoutput |
| Local Variables | Dozwolone | Dozwolone |
Opóźnienie (#10) | Niedozwolone | Dozwolone |
Użycie wewnątrz always | Dozwolone | Niedozwolone |
| Invocation | function_name(arguments) | task_name(arguments); |
Kiedy używać funkcji
✅ Gdy potrzebny jest natychmiastowy wynik obliczenia (np. dodawanie, odejmowanie, operacje logiczne)
✅ Do opisywania logiki kombinacyjnej bez opóźnień ✅ Gdy wymagana jest tylko jedna wartość zwracanaKiedy używać zadania
✅ Gdy wymagane są opóźnienia (#10 itp.)
✅ Gdy potrzebnych jest wiele wyjść ✅ Do operacji symulacji/debugowania (monitorowanie, wyświetlanie itp.)Funkcje nie mogą być definiowane wewnątrz bloków always
Funkcje Verilog nie mogą być definiowane wewnątrz bloku always.
Funkcje muszą być zdefiniowane na zewnątrz, a następnie wywoływane wewnątrz always.❌ Przykład niepoprawny: Definiowanie funkcji wewnątrz always
always @(a or b) begin
function [7:0] my_function; // ❌ Not allowed inside always
input [7:0] x, y;
begin
my_function = x + y;
end
endfunction
end
Ten kod spowoduje błąd kompilacji.✅ Poprawny przykład
Zdefiniuj funkcję poza blokiem always i wywołaj ją wewnątrz:function [7:0] add_function;
input [7:0] x, y;
begin
add_function = x + y;
end
endfunction
always @(a or b) begin
result = add_function(a, b); // ✅ call the function
end
Podsumowanie
✅ Funkcje Verilog mają kilka ograniczeń ✅ Brak wywołań rekurencyjnych (zamiast tego użyj pętli lub zadań)
✅ Brak opóźnień (#10) (zamiast tego użyj always lub zadań)
✅ Nie mogą być definiowane wewnątrz bloków always (muszą być zdefiniowane na zewnątrz)
✅ Tylko jedna wartość zwracana (użyj zadań, jeśli potrzebne są wielokrotne wyjścia)
✅ Używaj funkcji i zadań odpowiednio do sytuacji
6. [FAQ] Najczęściej zadawane pytania o funkcje Verilog
Do tej pory omówiliśmy podstawy,awansowane użycie i ważne rozważania dotyczące funkcji Verilog.
W tej sekcji podsumowujemy najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi dotyczące funkcji Verilog.Jaka jest różnica między funkcją a zadaniem?
P. Jaka jest różnica między funkcją Verilog a zadaniem? Które powinienem używać?
O. Funkcja jest używana, gdy potrzebujesz „zwrócić jedną wartość natychmiast”, podczas gdy zadanie jest używane, gdy potrzebujesz „wielokrotnych wyjść lub operacji obejmujących opóźnienia”.
| Item | Funkcja | Zadanie |
|---|
| Wyjście | Tylko jeden | Wiele dozwolonych |
| Proszę podać fragment HTML, który ma zostać przetłumaczony na język polski. | input | inputoutput |
| Local Variables | Dozwolone | Dozwolone |
Opóźnienie (#10) | Niedozwolone | Dozw |
Użycie wewnątrz always | Dozwolone | Niedozwolone |
| Invocation | function_name(arguments) | task_name(arguments); |
Kiedy używać funkcji
✅ Gdy potrzebny jest natychmiastowy wynikliczenia (np. dodawanie, odejmowanie, operacje logiczne)
✅ Do opisywania logiki kombinacyjnej bez opóźnień ✅ Gdy potrzebna jest tylko jedna wartość zwracanaKiedy używać zadania
✅ Gdy potrzebne są opóźnienia (np. #10)
✅ Gdy wymagane są wielokrotne wyjścia ✅ Podczas pisania kodów debugowania/monitoringu dla symulacjiCzy mogę używać reg wewnątrz funkcji?
P. Czy mogę zadeklarować zmienne reg wewnątrz funkcji?
O. Nie, nie możesz używać reg wewnątrz funkcji, ale możesz użyć integer.
W funkcjach Verilog nie możesz deklarować zmiennych typu reg, ale możesz użyć integer do obliczeń.✅ Poprawny przykład (używając integer)
function [7:0] multiply;
input [3:0] a, b;
integer temp;
begin
temp = a * b;
multiply = temp;
end
endfunction
Kiedy powinienem używać funkcji?
P. W jakich sytuacjach odpowiednie jest użycie funkcji?
O. Funkcje są najlepiej dopasowane do „prostych operacji arytmetycznych” i „logiki kombinacyjnej”.
Przykłady, w których funkcje są przydatne:- Operacje arytmetyczne (dodawanie, odejmowanie, logika)
- Dekodery i enkodery
- Porównania (znajdowanie wartości maksymalnych/minimalnych)
- Sprawdzanie błędów (np. sprawdzanie parzystości)
Jednak funkcje nie są odpowiednie dla układów sekwencyjnych zawierających flip‑flopy.Czy jedna funkcja może wywołać inną funkcję?
P. Czy funkcja Verilog może wywołać inną funkcję wewnątrz siebie?
O. Tak, funkcja może wywołać inną funkcję, ale należy uważać na zależności.
function [7:0] add;
input [7:0] a, b;
begin
add = a + b;
end
endfunction
function [7:0] double_add;
input [7:0] x, y;
begin
double_add = add(x, y) * 2; // calling another function
end
endfunction
Jak wybrać między funkcjami a blokami always?
P. Jak zdecydować, czy używać funkcji, czy bloku always?
O. Funkcje są używane do „logiki kombinacyjnej”, natomiast bloki always do „logiki sekwencyjnej”.
| Item | Funkcja | Blok zawsze |
|---|
Opóźnienie (#10) | Niedozwolone | Dozwolone |
| Zachowanie stanu | Niedozwolone | Dozwolone |
| Główne zastosowanie | Logika kombinacyjna (obliczenia natychmiastowe) | Logikakwencyjna (przerzutniki, liczniki) |
Na przykład przy wykonywaniu dodawania:✅ Funkcja (logika kombinna)
function [7:0] add;
input [7:0] a, b;
begin
add = a + b;
end
endfunction
✅ Blok always (logika sekwencyjna)
always @(posedge clk) begin
sum <= a + b; // works as a flip-flop
end
Podsumowanie
✅ Funkcje są najlepsze dla prostych operacji i logiki kombinacyjnej ✅ Zrozum różnice między funkcjami a zadaniami i używaj ich odpowiednio ✅ Bloki always służą do logiki sekwencyjnej, funkcje do logiki kombinacyjnej ✅ Funkcje nie mogą zawierać opóźnień (#10) ani tablic — użyj zadań lub modułów zamiast nich